با عرض پوزش از عدم حضور

تازگی ها در شبکه های اجتماعی مد شده که مردم نوشته ای ازت لینک می کنند و بعد در بخش نظرات با دوستان درباره تو و سیاست و نوشته ات و حال آشنایان و آب و هوا بحث آزاد می کنند. یاد ایام خردسالی ام افتادم که مادرم می اومد استخر دنبالم و اونجا جلوی در ورزشگاه دوستانش رو می دید و با هم گپ می زدند. من بچه بودم، خیس بودم، بی سواد بودم، لخت بودم، حوله ام کوچیک بود، کر نبودم ومی لرزیدم؛ و مادرم با صبوری و تفاخر به ضمیر سوم شخص درباره ام صحبت می کرد.