تهرانی بودن

فقط با زندگی کردن توی یه شهر اهل اون شهر نمی شی. هر شهری رو باید تجربه کرد. مثلاً تهرانی به حساب نمی آیی اگر حداقل یک بار:

برای رعایت قوانین راهنمایی از یه راننده تاکسی فحش مادر نشنیده باشی.

از یه لباس شخصی واحد دو بار پیاپی کتک نخورده باشی.

توی ترافیک همت از زور شاش، نیم کلاج گرفتن فراموشت نشده باشه.

معجون های میدون شوش رو خورده باشی و اسهال نشده باشی.

دو بار پیاپی به قصد ریدن به مسجد نرفته باشی.

توی میدون آزادی گریه کنی و ندونی بخاطر آلودگی هوا از چشمت آب می آد یا از خستگی داری گریه می کنی.

از ترس مامور انتظامی به دزدی که به خونه ات زده عرق تعارف نکرده باشی.
توی فرودگاه با دوستها و فامیلهات خداحافظی  و تهران رو برای همیشه ترک نکرده باشی.